Zdrowie

Mononukleoza: wszystko, co musisz wiedzieć o “chorobie pocałunków”.

s13.pl

 |  cze 2, 2021

Choroba zaręczyn, choroba pocałunków – rzadko która choroba zakaźna otrzymuje tak romantyczne przydomki! Nie należy jednak lekceważyć mononukleozy: chociaż w zdecydowanej większości przypadków nie jest ona groźna, niektóre z jej powikłań mogą być bardzo poważne. Dlatego zawsze zaleca się skonsultować się z lekarzem przez ostrożność w obecności objawów wywołujących tę chorobę: wyjaśnienia.

Mononukleoza: ogólnie łagodna choroba wirusowa.

Pierwsze zakażenie wirusem Epsteina-Barr powoduje mononukleozę. Wysoce zakaźna, może być przenoszona przez ślinę podczas pocałunku – stąd różne przydomki mononukleozy – ale także przez kichanie, plucie i inne rodzaje plwociny. To jest od razu mniej romantyczne. Rzeczywiście, zdarzają się też przypadki zarażenia:

• poprzez kontakt ze skażonym przedmiotem;
• z matki na dziecko;
• w wyniku transfuzji krwi lub przeszczepu narządów, ale zdarza się to niezwykle rzadko.

W związku z tym mononukleoza nie musi wystąpić po pierwotnym zakażeniu wirusem Epsteina-Barr: ponadto nie wiadomo, dlaczego u niektórych osób występuje, a u innych nie.
Szanse na wystąpienie mononukleozy są większe, gdy wirus zostanie zakażony w okresie dojrzewania lub w wieku dorosłym. Stanowią one około 50%, natomiast u małych dzieci zakażenie często pozostaje zupełnie niezauważone;
Wirus Epsteina-Barr pozostaje “uśpiony” w organizmie przez całe życie, w większości przypadków nie powodując żadnych szczególnych problemów. Podobnie jak w przypadku wirusa ospy wietrznej, jesteś odporny: niemożliwe jest zachorowanie na mononukleozę dwa razy! Prawie 90% osób dorosłych jest odpornych na wirusa. Bardzo często nie wiedząc nawet, że są zainfekowani.

Jakie są objawy mononukleozy?

Objawy mononukleozy są bardzo podobne do tych występujących przy grypie i obejmują:

• silne zmęczenie;
• gorączkę;
• ból gardła;
• ból głowy;
• utratę apetytu.

Węzły chłonne na szyi mogą również puchnąć: jest to często jedyny widoczny objaw u dzieci poniżej 5 roku życia, podczas gdy objawy mononukleozy są na ogół znacznie bardziej “wyraźne” u młodzieży i dorosłych. Objawy mogą utrzymywać się do 2 tygodni, z wyjątkiem intensywnego zmęczenia, które może trwać tygodniami, a w niektórych przypadkach nawet miesiącami. To czyni je najbardziej charakterystycznym i wstydliwym objawem mononukleozy!

Jakie są możliwe powikłania mononukleozy?

Mononukleoza może powodować obrzęk śledziony (splenomegalię), co może prowadzić do pęknięcia śledziony w przypadku wstrząsu lub nawet samoistnego pęknięcia, jeśli narząd jest bardzo obrzęknięty. Jest to powikłanie, którego najbardziej obawiamy się w przypadku mononukleozy, mimo że występuje bardzo rzadko: należy wezwać pogotowie, jeśli wystąpi silny ból w lewej górnej części brzucha, promieniujący do ramienia, napięty brzuch, duszności lub zawroty głowy. Krwawienie musi być szybko zatrzymane. Uwaga: istnieją inne rzadkie powikłania, takie jak zapalenie wątroby (zapalenie wątroby), zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego), zapalenie nerek (zapalenie nerek), zapalenie opon mózgowych. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Jak leczy się mononukleozę?

Leczenie mononukleozy polega na przyjmowaniu paracetamolu i środków przeciwbólowych w celu złagodzenia objawów. Antybiotyki mogą być również przepisane w przypadku nadkażenia bakteryjnego. Poza tym mononukleoza wymaga dużo odpoczynku , dobrego nawodnienia i zdrowej diety: unikaj ciężkich posiłków, aby oszczędzić wątrobę. Jako środek ostrożności, lekarz może również zalecić unikanie sportów walki i innych “ryzykownych” aktywności do czasu, aż śledziona powróci do normalnych rozmiarów.

Środki przeciwdziałania zakażeniom mononukleozy.

Ryzyko zarażenia jest największe podczas ostrej fazy mononukleozy. Zmniejsza się po ustąpieniu gorączki, ale wirus może pozostać w ślinie przez 6 miesięcy: w tym okresie należy zachować środki ostrożności. W szczególności:

• jeśli nie masz jednorazowej chusteczki, kaszlnij i kichnij w zagięcie na łokciu;
• dezynfekuj przedmioty mające kontakt z twoją śliną (np. szkło, szczoteczka do zębów) i unikaj dzielenia się nimi;
• często myj ręce (po wydmuchaniu nosa, przed i po posiłkach, itp.);
• unikaj całowania przypadkowych osób;
• regularnie wietrz pomieszczenia.