Rozrywka

Film krótkometrażowy “Czarne lustro – 1%”, czyli jak kontrola może wywołać całkowity brak kontroli

s13.pl

 |  sie 21, 2021

Jak wiadomo, medycyna robi ogromne postępy w kierunku poprawiania jakości życia, ratowania go, a nawet przedłużania. Dotychczasowe metody wykrywania chorób oraz ich zwalczania zostają ulepszane tak, by odbywały się szybko i w miarę bezboleśnie. Wraz z rozwojem technologii kolejne pokolenia odkrywają to, czego nie udało się odkryć ich poprzednikom, bazując na ich doświadczeniach i błędach. Pewne jest, iż kolejne lata przybliżają ludzkość ku dalszym odkryciom, przede wszystkim aktualnie nieosiągalnym, które mogą zmienić dotychczasowe myślenie, funkcjonowanie, a najprościej – życie. Nie da się przewidzieć o jakie przełomy chodzi, kiedy one nastąpią, a także przez kogo zostaną odkryte, nie mniej jednak można zadać sobie jedno, bardzo ważne pytanie: Czy zostaną odpowiednio wykorzystane?

W świecie pełnym wojen, okrucieństwa, niesprawiedliwości, ironii losu czy niepoprawnych decyzji, każdy człowiek przynajmniej raz w życiu zastanawiał się nad tym, ile mogłoby się zmienić, gdyby niektóre zdarzenia dało się przewidzieć. Taki problem porusza film krótkometrażowy pt.: “Czarne lustro – 1%”, będący odzwierciedleniem serialu “Black Mirror”, dostępnego na Netflixie. Na pierwszy rzut oka perspektywa ,,przewidywania” potencjalnego przebiegu życia nienarodzonego dziecka, wydaje się interesująca, a nawet można zaryzykować stwierdzenie, że z medycznego i społecznego punktu widzenia – pomocna. Człowiek o wielkich zdolnościach miałby możliwość rozwijania się tak, aby nie zmarnować drzemiącego w nim talentu, osobom dobrym i pomocnym zapewniałoby się godne życie, a wykrycie mordercy, złodzieja czy gwałciciela byłoby możliwe przed popełnieniem okropnych czynów, bez udziału ofiar. Brzmi nie tylko kusząco, ale również niezwykle pozytywnie. Z jednym drobnym szczegółem – na pierwszy rzut oka widać przeważnie pozory (w 99%). To nic innego niż zbudowanie obszernej klatki, w której 24h na dobę można mieć pod kontrolą wszystkie umieszczone w niej osobniki, włącznie z systemem, który określa do czego zdolny jest poszczególny osobnik. Jak wielka jest nieomylność systemu? Jak wiele znaczyć może 1%? Jak wiele dobrego może wywołać taka selekcja, a jak wiele pomyłek może zajść w związku z nią? A przede wszystkim: Czy człowiek jakiekolwiek cechy pozafizyczne może rozwijać przed narodzinami, bez ich wcześniejszej pielęgnacji lub wpływu środowiska, w którym się wychowuje?

Całkowita kontrola może w konsekwencji swoich działań doprowadzić do jej całkowitego braku, a wyeliminowanie wszelkiego zła, zaprzecza istnieniu samego dobra (które jednak potępia to, co pozornie złe, nie dając możliwości zmian). Mimo postępów cywilizacji, człowiek jest tak złożoną istotą, że bez uwzględnienia jego myśli, otoczenia, warunków życia, czy przypadkowych zdarzeń , nie jest w pełni możliwe określenie do czego tak naprawdę jest zdolny. Tym samym, nieodpowiednio wykorzystana wiedza, może zamienić postęp cywilizacji w jej ostateczną porażkę.